❖ΕΛΛΑΔΑ ║ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ❖

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΡΟΥΣΩΝΑ : Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΧΤΙΣΤΗΚΕ ΠΡΙΝ ΤΟ 1821, ΑΠΟ ΜΙΑ ΒΑΘΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΗ ΚΡΟΥΣΑΝΙΩΤΙΣΣΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΒΑΡΟΥΧΕΝΑ

Ο Άγιος Γεώργιος στον Κρουσώνα είναι μια μονόκλιτη βασιλική, που χτίστηκε πριν από την επανάσταση του 1821, από μία ηλικιωμένη και βαθιά θρησκευόμενη Κρουσανιώτισσα με το όνομα Βαρούχενα

Η εκκλησία χτίστηκε στα ερείπια άλλης παλιότερης εκκλησίας και μικρότερων διαστάσεων εκκλησίας, που ήταν επίσης αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Η ίδρυση της πρώτης εκκλησίας, ανάγεται χρονολογικά στην Α' Βυζαντινή Περίοδο.

Η καταστροφή της όμως συντελέστηκε από τους Τούρκους και συμπίπτει με την περίοδο κατάληψη της Κρήτης (1645 - 1669).

Η τοπική λαϊκή παράδοση διέσωσε, ότι αφορμή για το ξανακτίσιμο της εκκλησία, στάθηκε ένα όνειρο που είδε η γριά Βαρούχενα, γύρω από την επιτακτική ανάγκη αναστήλωσης της ερειπωμένης εκκλησίας.

Η ίδια παράδοση συντηρεί την άποψη, ότι γύρω από την νεοαναγειρόμενη εκκλησία, υπήρχε ένα πέτρωμα ιδιαίτερα σκληρό, που δεν διευκόλυνε την κατεργασία του.

Κατά θαυματουργό τρόπο, στην διάρκεια της νύχτας το σκληρό πέτρωμα, μετατρεπόταν σε μαλακό, διευκολύνοντας έτσι την εκσκαφή για την θεμελίωση.

Η μνήμη του Αγίου, τιμάται ιδιαίτερα από τους κατοίκους του Κρουσώνα. Αυτό μαρτυρείται μεταξύ των άλλων και από την πληθώρα των ονομάτων Γεώργιος ή Γεωργία, που υπάρχουν στο χωριό.

Με την φροντίδα της ενορίας του Κρουσώνα, η εκκλησία ανακαινίστηκε και πήρε την σημερινή της μορφή το 2006. Βέβαια, και στις μέρες μας, έχουν γίνει κι άλλες αλλαγές στον ναό.

Πηγή : https://maleviziotis.gr/2023/04/21/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%8E%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF/ (ΕΝΟΡΙΑ ΚΡΟΥΣΩΝΑ ║ https://www.facebook.com/enokroyswna)

❖ΕΛΛΑΔΑ ║ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ❖

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΜΗΛΕΩΝ ΠΗΛΙΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ

Γιατί είναι μοναδικός, πώς επιτυγχάνεται η ιδιαίτερη ακουστική του και ο «τροχός του χρόνου» που δημιουργήθηκε από άγνωστο αγιορείτη μοναχό

Οι Μηλιές του Πηλίου, φημισμένο και ξεχωριστό κεφαλοχώρι του βουνού των Κενταύρων, είναι αγαπημένος προορισμός για την ομορφιά του, αλλά και για τις ιδιαιτερότητές του. Άλλωστε είναι ο τερματικός σταθμός του θρυλικού πλέον «Μουτζούρη», δηλαδή του τρένου του Πηλίου που ανηφορίζει στις κατάφυτες πλαγιές του. Οι Μηλιές είναι πνιγμένες στο πράσινο και με θέα πανοραμική προς τον Παγασητικό και τόπος που αγαπήθηκε από πάρα πολλούς καλλιτέχνες, με αποτέλεσμα το σπουδαίο κεφαλοχώρι να έχει γίνει δεύτερη πατρίδα τους.

Η ιδιαιτερότητα όμως των Μηλιών προχωρά ακόμη πιο μακριά και φημίζεται για την ξεχωριστή και μοναδική στην Ελλάδα εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών που βρίσκεται στην πλατεία της κωμόπολης. Είναι άγνωστο το πότε χτίστηκε ο ναός, αλλά είναι δεδομένο ότι ανακαινίστηκε το 1741, επειδή το μαρτυρά μία επιγραφή που βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του ναού.

Ο ναός των Ταξιαρχών από αρχιτεκτονικής πλευράς είναι ένα απλό οίκημα, αλλά συνάμα αποτελεί ένα πραγματικό κόσμημα της πηλιορείτικης θρησκευτικής παράδοσης, αφού δεν μοιάζει με εκκλησία. Το εξωτερικό της θυμίζει ένα απλό σπίτι, βασισμένο στην παραδοσιακή πηλιορείτικη αρχιτεκτονική. Η ερμηνεία που δίδεται είναι ότι οι Μηλιώτες και οι κτίστες που κατασκεύασαν τον ναό, ήθελαν να τον κρύψουν, ώστε να μην αποτελεί στόχο κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.

Στο εξωτερικό του ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών υπάρχει πλήρης απουσία θρησκευτικών συμβόλων, ενώ ο ρυθμός της εκκλησίας είναι τρίκλιτη βασιλική με 12 κρυφούς τρούλους και αποτελείται από τον πρόναο και τον κυρίως ναό. Ο ναός δε είναι δισυπόστατος, αφού υπάρχει και το παρεκκλήσιο των Αγίων Πάντων.

Στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν απίστευτες εκπλήξεις, με σημαντικότερη την ιδιαίτερη ακουστική που οφείλεται σε 48 πιθάρια ενσωματωμένα σε ανάποδη θέση μέσα στην οροφή και 5 συγκοινωνούντα πηγάδια που όλα μαζί αντηχούν σαν ηχεία. Εξαιρετικού, αλλά και μοναδικού ενδιαφέροντος είναι και η αγιογράφηση που πιθανότατα έγινε από άγνωστο Αγιορείτη μοναχό, ενώ το επιχρυσωμένο τέμπλο από φλαμουριά κατασκευάστηκε από Ηπειρώτες τεχνίτες.

Η μέγιστη όμως έκπληξη βρίσκεται στον πρόναο, αφού ο επισκέπτης θα αντικρίσει ζωγραφιές που αντιστοιχούν στο ζωδιακό κύκλο και αναφέρονται ως «ο τροχός του χρόνου» ή «rota fortunae», δηλαδή «τροχός της τύχης». Πρόκειται για μία παράσταση η οποία δεν συναντάται σε ορθόδοξους ναούς και στην εκκλησία των Ταξιαρχών στις Μηλιές επιγράφεται ως «Ο Μάταιος Βίος του Πλάνου Κόσμου». Η ζωγραφιά περιλαμβάνει τρεις ομόκεντρους κύκλους, που στο κέντρο τους απεικονίζεται ο Μάταιος Κόσμος με τη μορφή εστεμμένου βασιλιά σε θρόνο.

Δημιουργός της παράστασης θεωρείται άγνωστος Αγιορείτης μοναχός, ο οποίος αγιογράφησε τον ναό επί 33 έτη στα πρότυπα της διδασκαλίας που προσέλαβε κατά την παραμονή του στο Περιβόλι της Παναγίας. Ο τροχός διαιρείται σε τρεις ομόκεντρους κύκλους, στο κέντρο απεικονίζεται ο Μάταιος Κόσμος με τη μορφή εστεμμένου γήινου βασιλέα καθισμένου σε βασιλικό θρόνο. Στον δεύτερο εσωτερικό κύκλο απεικονίζονται οι τέσσερις εποχές του χρόνου με ανθρωπόμορφους χαρακτήρες.

Η Άνοιξη απεικονίζεται στην κορυφή και εμφανίζεται ως ένας όμορφος καθισμένος νεαρός, που παίζει ανέμελα τη λύρα του. Το Καλοκαίρι απεικονίζεται από λαμπερό ήλιο που αναγκάζει τον εικονιζόμενο θεριστή να φορέσει καπέλο, το Φθινόπωρο από ένα μεσήλικα με τους αμνούς του και ποιμενική ράβδο και ο Χειμώνας έχει τη μορφή υπερήλικα ντυμένου με γούνα που απλώνει τα χέρια του προς την φωτιά για να ζεσταθεί.

Στον τελευταίο, τρίτο εσωτερικό κύκλο, εικονογραφούνται και ονοματίζονται τα δώδεκα ζώδια με τους αντίστοιχους μήνες, με μικρή απόκλιση από τον αστρονομικό επιστημονικό ζωδιακό κύκλο. Στην εξωτερική πλευρά και γύρω από τον κύκλο του Τροχού υπάρχουν επτά ανδρικές μορφές σε διάφορες στάσεις, που αντιστοιχούν στις εξελικτικές φάσεις της ζωής του ανθρώπου, έχοντας ως αρχή τη γέννηση όπου η ψυχή φαίνεται αγνή σαν άσπρος άγγελος.

Οι Μηλιές και ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών αποτελούν έναν από τους πλέον αγαπημένους προορισμούς και η πρόσβαση είναι εξαιρετικά εύκολη από τον Βόλο, μέσα από ένα καταπράσινο περιβάλλον, αλλά και με τον θρυλικό «Μουτζούρη», το τρενάκι του Πηλίου, που εκτελεί τακτικά τουριστικού ενδιαφέροντος δρομολόγια, περνώντας από γαλαρίες και γεφύρια που σχεδίασε με μοναδική μαεστρία ο μηχανικός Εβαρίστο Ντε Κίρικο, πατέρας του σπουδαίου ζωγράφου Τζόρτζιο ντε Κίρικο.

Πηγή : www.sansimera.gr/articles/1529 ║ © SanSimera.gr

❖ΕΛΛΑΔΑ ║ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ❖

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Ο ναός οικοδομήθηκε το 1846, σε σχέδια του κορυφαίου αρχιτέκτονα του 19ου αιώνα Δημήτρη Ζέζα, με μείζονος αισθητικής αξίας αναγεννησιακές αγιογραφίες του σπουδαίου μας ζωγράφου Τάσου Λουκίδη και που φέρει ακέραια την ηθική σφραγίδα του μεγάλου δασκάλου του γένους Γεώργιου Γενναδίου, ο οποίος πρωτοστάτησε στην κατασκευή του και ήταν και ο βασικός οικονομικός χορηγός της ανεγέρσεως του ναού. Αλλά και της σπουδαίας επίσης Ελληνίδος και εθνικής ευεργέτου Μιχαέλας Τοσίτσα, που διάστικτη από το ορθόδοξο ήθος και την αγάπη της για την Παναγία, συνέδραμε ζωτικά και αυτή, στα έξοδα για την κατασκευή του ναού.

Ενώ στην επιτροπή ανεγέρσεώς του, συμμετείχαν επίσης οι κορυφαίες προσωπικότητες της τότε αθηναϊκής κοινωνίας, από το φάσμα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής, ο πρώτος πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνος Σχοινάς, ο Δήμαρχος Αθηναίων Γεώργιος Σκούφος και ο μεγάλος Εθνικός ευεργέτης και πρωτοπόρος του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα, Σταμάτης Δεκόζης Βούρος, που έφυγε κυνηγημένος από τους Τούρκους κατά τη σφαγή της Χίου, μεγαλούργησε επιχειρηματικά στην Κωνσταντινούπολη και στη Βιέννη, για να επιστρέψει τελικά στη μητέρα πατρίδα Ελλάδα και να προβεί σε ποικίλες κοινωνικές και εθνικές ευεργεσίες.

Στον πανέμορφο και μεγαλοπρεπή ναό λοιπόν της Ζωοδόχου Πηγής στην οδό Ακαδημίας, ένεκα του οποίου, όλη η συνοικία της ευρύτερης περιοχής ονομάζεται «Ζωοδόχος πηγή», συνέρευσαν μαζικά οι Αθηναίοι, για να γιορτάσουν την κορυφαία εορτή της παναχράντου Παναγίας μας. Ο εορτασμός της Ζωοδόχου Πηγής γίνεται την πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα, ακριβώς πέντε μέρες μετά το Άγιο Πάσχα και ανήκει στις κινητές εορτές του εκκλησιαστικού μας έτους. Η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής προς τιμήν Θεοτόκου Παναγίας μας, δεν συναρτάται με τη ζωή της Παναγίας, όπως οι υπόλοιπες θεομητορικές εορτές, παραδείγματος χάρη τα Εισόδια, ο Ευαγγελισμός και η Κοίμηση της Θεοτόκου. Αλλά είναι αφιερωμένη στην Παναγία μας, ένεκα των θαυμαστών επεμβάσεων της για τη σωτηρία πολλών ταλαιπωρημένων ανθρώπων, που επικαλέσθηκαν τη συνδρομή και την αρωγή της. Και μας υπομνίζει η εορτή, τα θαύματα που έκανε η Παναγία σε ένα συγκεκριμένο ναό της στο Μπαλουκλί της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος και προκαλεί η συγκινησιακή έξαρση σε κάθε πιστό και ορθόδοξο, έχοντας πέραν του ναού και μοναστήρι και αγίασμα.

Η εορτή είναι αφιερωμένη στην άχραντο Παναγία, η οποία είναι δημιούργημα του Θεού, όπως και οι άλλοι άνθρωποι και που πάραυτα κυοφόρησε υπερφυσικά και συνέβαλε με την υπακοή στο θέλημα του Θεού, στην ανθρώπινη φύση του Ιησού Χρήστου. Έφερε στη ζωή το θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, δηλαδή τη ζωή και την ανάσταση της ανθρωπότητας και τον ελευθερωτή των ανθρώπων, από τα πάθη και τις αδυναμίες.

Πηγή : iellada.gr ║ www.iellada.gr/istoria/o-istorikos-naos-tis-zoodohoy-pigis-sto-kentro-tis-athinas (ope.gr │ www.orthodoxianewsagency.gr)